CCTV κάμερες ασφαλείας για τον περιορισμό διαρρήξεων σε σπίτια και κλοπών σε μαγαζιά

Καταστήματα όλων των μεγεθών έχουν γίνει στόχος από κλέφτες ή έχουν κλαπεί εμπορεύματα από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Σχεδόν όλοι έχουν έναν γνωστό που ξέρει κάποιον, που μπορεί να σας προμηθεύσει ένα DVD player ή ένα laptop "κατ 'ευθείαν από το πίσω μέρος του φορτηγού", πράγμα που σημαίνει πως υπάρχουν εργαζόμενοι που διαγράφουν εγγραφές εμπορευμάτων και παίρνουν τα προϊόντα στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου τους.

Οι κάμερες ασφαλείας είναι πλέον πολύ διαδεδομένες και αναγκαίες ώστε οι ιδιοκτήτες καταστημάτων να αντιμετωπίσουν την απώλεια εμπορεύματος τόσο από το κοινό, όσο και από τους υπαλλήλους τους. Τα συστήματα ασφαλείας έχουν και αυτά ένα κόστος, αλλά ακόμη και καταστήματα με μικρό κέρδος, τις θεωρούν σημαντικές προκειμένου να επιβιώσουν ως επιχείρηση. Σαν δευτερεύουσα σημείωση αναφέρεται ότι οι κάμερες CCTV αποτελούν καλή προστασία από αγωγές που αφορούν τραυματισμούς στο χώρο σας.

Η κλοπή εμπορευμάτων δεν είναι ένα περιστασιακό πρόβλημα. Το ποσοστό της ζημίας υπολογίζεται κάθε μήνα, ως μια σταθερά, στις στατιστικές. Συζητώντας για αριθμούς που έχουν προκύψει μέσω ερευνών, είναι συγκλονιστικό το γεγονός ότι ο Καναδάς έχει παρόμοια στατιστικά με τις ΗΠΑ, παρόλο που οι Αμερικανοί έχουν διπλάσιο ποσοστό ανεργίας, μεγαλύτερη εγκληματικότητα, και περισσότερες φτωχογειτονιές από τον Καναδά. Αυτό δείχνει ότι δεν παρακινούνται όλοι οι κλέφτες εξ αιτίας της απελπιστικής φτώχειας. Υπάρχουν και άλλα θέματα που σχετίζονται με παράγοντες όπως η εφηβική επαναστατικότητα, η επιδίωξη λίγης αδρεναλίνης, η κοινωνική πίεση για την αγορά δώρων Χριστουγέννων (Δεκέμβριος είναι ο μήνας με τις περισσότερες κλοπές σε καταστήματα), η τοξικομανία, η έλλειψη στέγης, καθώς και ψυχολογικά προβλήματα που σχετίζονται με την αναζήτηση κάποιας προσοχής, μίσος για τον εαυτό τους, και θυμός λόγω κοινωνικών ανισοτήτων που μπορεί να είναι πραγματικές ή φανταστικές.

Υπολογίζεται ότι 1% έως 2% του συνόλου των αγοραστών εισέρχεται σε ένα κατάστημα με την πρόθεση να κλέψει κάτι. Αναφερόμενοι σε αριθμούς σχετικά με εγκληματικότητα κατά της ιδιοκτησίας τρίτων, 1 στους 10 είναι κλέφτες - οι περισσότεροι είναι περιστασιακοί κλέφτες και όχι επαγγελματίες. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές κατηγορίες κλεφτών και μπορούν να αναλυθούν περαιτέρω σε πέντε κατηγορίες: επαγγελματίες, ερασιτέχνες, τοξικομανείς, κλεπτομανείς και ζητιάνοι. Παρά το γεγονός ότι άνθρωποι όλων των ηλικιών έχουν συλληφθεί επ’ αυτοφώρω, εννέα στους δέκα κλέφτες είναι κάτω από τριάντα ετών.

Οι ζητιάνοι και οι εθισμένοι κλέβουν λόγω του εθισμού τους στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά και φυσικά οι κλεπτομανείς αναγκάζονται λόγω ψυχολογικής διαταραχής να κλέψουν ακόμη και αν είναι ευκατάστατοι. Ακόμη και διάσημοι έχουν γίνει είδηση εξαιτίας της ανεξήγητης συμπεριφοράς τους. Τα αντικείμενα είναι συχνά καλλυντικά και ρούχα σχεδιαστών τα οποία θα μπορούσαν άνετα να τα αποκτήσουν αγοράζοντας τα.

Οι ερασιτέχνες τοποθετούνται στην κατηγορία των καιροσκόπων: μπορεί να είναι καταναλωτές που τη γλίτωσαν ενώ πήραν κάποια ρούχα από ένα δοκιμαστήριο ή έβαλαν κάτι στις τσέπες τους μερικές φορές και είδαν ότι έτσι κερδίζουν χρήματα με το να κλέβουν πράγματα. Είναι συχνά υπάλληλοι που σκάρωσαν μια απάτη, που μπορεί να τους αποφέρει κέρδος, λόγω της πρόσβασης τους στα εμπορεύματα. Οι ερασιτέχνες κλέφτες καταστημάτων είναι συνήθως νευρικοί και φανερά αμήχανοι, οπότε αναγνωρίζονται εύκολα ειδικά τώρα που όλα τα καταστήματα διαθέτουν παρακολούθηση με κάμερα.

Οι επαγγελματίες, από την άλλη, ξέρουν ακριβώς τι κάνουν και παραμένουν ήρεμοι και χαλαροί καθώς παίρνουν αντικείμενα που μπορούν να μεταπωληθούν ή να επιστραφούν στο κατάστημα για μετρητά. Κλίνουν προς τα είδη που είναι μικρά και εύκολο να πουληθούν. Πολλά άτομα κουβαλούν τσάντες με επένδυση από αλουμινόχαρτο για να μπλοκάρει τους σαρωτές και στη συνέχεια κατευθύνονται σε ράφια με αντικείμενα, όπως ξυραφάκια, βάζοντας τα στην τσάντα, και φεύγοντας από το κατάστημα τα αφήνουν σε κάποιο αυτοκίνητο που περιμένει πριν τα μέτρα ασφαλείας μπορέσουν να τους εντοπίσουν. Ακόμη και ένας φύλακας ασφαλείας δεν θα ήταν αρκετά γρήγορος για να τους πιάσει.

Άτομα με μεγαλύτερη εφευρετικότητα, συχνά κάποιο ζευγάρι, θα επισκεφθούν καταστήματα που πωλούν ακριβά κοσμήματα και θα ζητήσουν να δουν μερικά αντικείμενα μέσα από τη γυάλινη βιτρίνα, στη συνέχεια, δημιουργώντας κάποιο μικρό αντιπερισπασμό ένας εξ αυτών μπλοκάρει το οπτικό πεδίο του πωλητή, ενώ ο άλλος συνεταίρος κρύβει στο μανίκι κάποιου παλτού ή σε μια τσέπη το αντικείμενο.

Οι επαγγελματίες «κλέφτες καταστημάτων» έχουν γενικά πλούσιο ποινικό μητρώο γιατί σχετίζονται με ένα είδος εγκληματικότητας όπου συλλαμβάνονται αρκετά συχνά. Οι κλέφτες ξέρουν ότι μπορούν να συλλαμβάνονται τακτικά, αλλά οι ποινές είναι μικρές δεδομένου ότι είναι ένα μη βίαιο έγκλημα. Η ζημία όμως στον ιδιοκτήτη του καταστήματος δεν είναι κάτι το αστείο. Χάνουν πελάτες, έχοντας προσωπικό που γίνεται η σκιά σας καθώς ψωνίζετε, ακολουθώντας σας παντού και ρωτώντας σας «πως μπορώ να σας βοηθήσω;". Πολλοί αγοραστές αισθάνονται άβολα και φεύγουν από το μαγαζί χωρίς να αγοράσουν τίποτα.

Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος πρέπει συνήθως να πουλήσει 20 ή 30 από τα είδη που έχουν κλαπεί, προκειμένου να αποσβεστεί η επένδυσή του, έτσι κάποια καταστήματα αναμφίβολα έχουν πέσει έξω αφού αντιμετωπίζουν σοβαρές απώλειες κατά την διάρκεια της αγοραστικής περιόδου των Χριστουγέννων όπου η κίνηση είναι αυξημένη, όταν μάλιστα, όλα βασίζονται σε μία πετυχημένη αγοραστική περίοδο 60 ημερών.